Pielęgniarka radzi

„Może lepiej, gdyby rodzina nie odwiedzała mojej podopiecznej?” – zapytała Pani Ula. Dlaczego takie pytanie pojawiło się w głowie opiekunki? Niestety po każdej wizycie rodziny podopieczna była roztrzęsiona. Pojawiał się krzyk i płacz. Gorszy nastrój utrzymywał się do wieczora. „Rodzina tego nie rozumie, bo kiedyś Pani Martha lubiła towarzystwo, jej dom był otwarty na ludzi” – dodała Pani Ula.

Podopieczny „wędruje” po domu niemal całe noce. Tak zaczęła rozmowę Pani Krysia – opiekunka seniora cierpiącego na demencję. „Pan Otto czegoś szuka, ale nie jest w stanie powiedzieć, o co chodzi. Chodzę za nim i próbuję mu pomóc, ale mi się nie udaje. W końcu pomyślałam, że skorzystam ze wsparcia i postanowiłam zadzwonić” – dodała po chwili.

„Pani Greta to spokojna i sympatyczna kobieta, ale jest jedna rzecz, która nie daje mi spokoju. Już drugą noc przez to nie śpię” – zwierzyła mi się Pani Marysia.

„Pani Iwonko, co mam robić, kiedy mój senior w ogóle nie chce jeść?” – usłyszałam w słuchawce telefonu. Po głosie poznałam, że Pani Ania była bardzo zmartwiona.