Starsza pani powiedziała mi, że Święta spędza się w Niemczech w rodzinnym gronie - na rozmowach przy stole lub aktywnie, np. na wycieczkach. Niemcy robią czasem pisanki, ale nie idą z koszykami do święcenia. Wielki Piątek to dla nich dzień, w którym uczestniczy się w nabożeństwach. Obiecałam więc pani Doris, że wybierzemy się razem do kościoła.

Następnego dnia rozpoczęłyśmy przygotowania do Wielkiej Nocy. Zaproponowałam mojej podopiecznej zrobienie pisanek. Dużo radości dostarczyło nam to wspólne zajęcie. Pani Doris powiedziała, że możemy również stworzyć wielkanocny bukiet. Kiedy moja podopieczna wyjaśniła mi, jak się go robi, uznałam, że to świetny pomysł.

Starsza pani poprosiła mnie, abym w Wielką Sobotę przygotowała niespodziankę dla dzieci. Popularny zwyczaj nakazuje ukryć w ogrodzie słodkości, aby maluchy mogły je potem znaleźć i wierzyć, że zostawił je dla nich wielkanocny zajączek. Po szczegóły tej historii pani Doris odesłała mnie do swojego syna. W dzieciństwie był on mistrzem w znajdowaniu ukrytych wielkanocnych "skarbów". Moja podopieczna obiecała też pokazać zdjęcia, na których zostało to uwiecznione.

Na myśl o Świętach przychodziły mi do głowy same polskie potrawy. Poprosiłam więc o pomoc panią Doris. Obiecała, że pokaże mi, jak przygotować tradycyjną chałkę z rodzynkami i migdałami, bez której nie może się obyć tutejsze wielkanocne śniadanie.