Powitania i pożegnania, część 2
Mam na imię Teresa i już od pewnego czasu myślałam o podjęciu pracy Opiekunki osób starszych w Niemczech. Ponieważ mam już duże doświadczenie w tym zakresie, sama opieka mnie nie przerażała – jednak jeszcze nigdy nie pracowałam w Niemczech i obawiałam się o moją znajomość niemieckiego.
Na szczęście mam zaprzyjaźnioną sąsiadkę – Basię – która już od kilku lat opiekuje się w Niemczech panią Doris. Poza swoimi starymi materiałami językowymi Basia dała mi też mnóstwo wskazówek, jak powinnam z nich korzystać, by faktycznie dużo się nauczyć.
Po kilku tygodniach intensywnej nauki nie tylko ja dostrzegłam owoce mojej pracy. Zostałam wybrana jako Opiekunka u pani Marie Neumann i mogłam w końcu wyjechać do Niemiec.
Poznaj moją historię i ucz się niemieckiego razem ze mną – mnie się udało!
1
Basia wielokrotnie mówiła mi, by język ćwiczyć, kiedy tylko się da – tylko w ten sposób utrwalamy nabytą wiedzę i stajemy się bardziej pewni swoich umiejętności. Nie musiałam długo czekać na pierwszą okazję do rozmowy po niemiecku – pojawiła się ona tuż po moim przyjeździe do Niemiec, gdzie na dworcu autobusowym czekała na mnie córka pani Marie – Anke Neumann.
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
2
Musiałam poprosić córkę pani Neumann o pomoc z moją ciężką walizką – niestety zapomniałam zupełnie, jak brzmi to słowo po niemiecku! Udało mi się opanować stres i postanowiłam poradzić sobie inaczej. Wskazałam na walizkę i spytałam:
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
3
Pani Neumann uśmiechnęła się i wspólnie zabrałyśmy moją walizkę do samochodu. Była zainteresowana, by poznać mnie trochę lepiej, więc gdy tylko ruszyliśmy, zaczęła rozmowę.
Odsłuchaj dialog
Ukryj
Ukryj
4
Czy wiesz, że…?
Podobnie jak w Polsce, również w Niemczech do nowo poznanej osoby zwracamy się poprzez „Pan/Pani” (Sie). Zwłaszcza w kontaktach z osobami starszymi, staraj się zachowywać tę grzeczną formę.
Dopiero, gdy jesteśmy w bardziej zażyłych relacjach, możemy za zgodą drugiej osoby przejść do formy mniej oficjalnej – na „ty” (du). Najlepiej jest jednak zaczekać na taką propozycję ze strony osoby starszej. Tak samo, jeśli ktoś zwraca się do Ciebie słowami „Guten Tag”, odpowiedz w ten sam sposób.
U Niemców na porządku dziennym jest korzystanie w pierwszej kolejności z nazwiska, a nie z imienia – widać to w dialogu, gdzie pani Anke zwracała się do pani Teresy „Frau Dukat” a nie „Frau Teresa”. Gdy ktoś odbiera nasz telefon w Polsce, mówi „Halo” lub „Słucham”. Natomiast w Niemczech usłyszymy nazwisko osoby odbierającej, np. „Neumann”.
5
Dla dociekliwych językowo
Chyba w każdym języku dwa najważniejsze czasowniki to HABEN (mieć) i SEIN (być). Podobnie jak w języku polskim, tak i po niemiecku odmieniamy ten czasownik nieregularnie, w zależności, o której osobie mówimy.
Staraj się zapamiętać odpowiednie formy – nawet, jeśli nie będziesz od razu używać ich poprawnie, to będziesz w stanie je zrozumieć, gdy je usłyszysz. Poza samymi czasownikami, postaraj się zapamiętać też osoby.
Zwróć koniecznie uwagę na osobę „sie"! Jak widzisz, „sie” (czytamy jako „zi”) pisane z małej litery w liczbie pojedynczej tłumaczymy jako „ona”, a w liczbie mnogiej jako oni lub one.
Natomiast pisane z wielkiej litery „Sie” jest stosowane, gdy chcemy zwrócić się do kogoś w formie grzecznościowej – Pan, Pani, Państwo. Spróbuj wyszukać w dialogu między Erikiem i Heleną wszystkie przykłady tych zastosowań.
| HABEN ich habe = ja mam du hast = ty masz er hat/sie hat/es hat = on ma/ona ma/ono ma wir haben = my mamy ihr habt = wy macie Sie haben = oni mają LUB Pan/Pani/Państwo mają |
SEIN ich bin = ja jestem du bist – ty jesteś er ist/sie ist/es ist = on jest/ona jest/ono jest wir sind = my jesteśmy ihr seid = wy jesteście Sie sind = oni są LUB Pan/Pani/Państwo są |
Dodaj komentarz
Komentarze